اتلاف حرارتی بیشتر معمولاً از پاتیل‌ها صورت می‌گیرد. دلیل این امر این است که پاتیل‌ها معمولاً برای حمل مذاب فلزات به طور مستقیم در معرض هوا قرار دارند و اغلب در حین حمل‌ونقل یا نگهداری مذاب حرارت زیادی از دست می‌دهند. علاوه بر این، سطح تماس مذاب با هوای محیط و بدنه پاتیل موجب افزایش اتلاف حرارت می‌شود.

در حالی که در تاندیش ماشین ریخته‌گری، این اتلاف حرارتی معمولاً کمتر است زیرا تاندیش‌ها در فرایند ریخته‌گری به‌طور مستقیم در تماس با مواد سرد یا قالب‌های ریخته‌گری نیستند و طراحی آن‌ها برای حفظ حرارت مذاب بهینه‌تر است. البته ممکن است در برخی شرایط خاص مانند کیفیت عایق‌ها و سرعت انتقال مذاب، تفاوت‌هایی در میزان اتلاف حرارت بین این دو قسمت وجود داشته باشد، ولی به طور کلی پاتیل‌ها بیشتر اتلاف حرارتی دارند.